27.7.08

Korkak

İçimdeki o günahlarından bile masum çıkmayı başarmış, çocuk yanımı kaybettim. Bu sahte, basit,yapmacık ilişkilerle süslenip cazibesi arttırılmış, parıltılarını düzeysizliklerden, yalanlardan alan dünyaya, bu dünyanın kişiliksiz insanlarına hibe ettim masumiyetimi... Onların dünyasına, hayatlarına ortak oldum. Şimdi bu dünyanın sokaklarında hırpalanmış, horlanmış, lekelenmiş, herhangi biriyim ben de... Belki çok yol katettim o sokaklarda, çok şey öğrendim "Keşke hiç öğrenmeseydim, kendime kurduğum küçük, masum dünyamda kalsaydım hep.." diye ağlarken anlamaya başladım içimdeki çocuğun büyümeye, olgunlaşmaya başladığını; büyümeye olgunlaşmaya bile lanet ederek... Öyle yorgun, öyle çaresiz hissediyorumki... Kimseye güvenmiyorum. Çevremde onlarca insan... Ama ben hep yalnızım. Bu bi çözüm mü çaresizliğime, yoksa gerçek gücüm mü yalnızlığım?? Bilemiyorum.. Korkuyorum. Evet korkuyorum; ben güçlü olduğuna herşeye katlanabileceğine inanan aptal ben şimdi korkuyorum bu halimden. Uykusuzluğum, bölük pörçük uykularımda gördüğüm rüyalar, yüreğimin tam üstüne çökmüş gırtlağıma kadar gelen, sanki bir çığlık atsam, tüm dünya duysa ordan gidiverecekmiş hissi uyandıran ağırlık, ellerimin titremesi.. en az bu çevremdekiler kadar korkutuyor beni. Güçsüzlük... Güçlü olduğumu sanarken onlara ortak olabilmişken, kanıp inanmışken şimdi şu halimle yaşayacaklarımdan korkuyorum.. Korkuyorum; güçsüzlüğünden kendinden bile korkan bi zavallı gibi korkuyorum... Onlardan ne farkım kaldıki...

3 yorum:

  1. büyümeye ve olgunlaşmaya lanet etmek... her zaman var olanlardan...

    yavuz çetinin - yaşamak istemem parçası geldi aklıma

    ve elbette KİM KORKMUYOR Kİ?
    onlardan bi farkın kalması kalmıştır elbet...

    burdaki ilk yazın ve gayet başarılır bence ... ellerine kalemine sağlık

    YanıtlaSil
  2. hoşgeldiniz efenim.

    ayrıca, afiyet olsun. sağolun.

    YanıtlaSil
  3. eğer kader dediğimiz şey gerçekten varsa,insan kaderini kendi yazamıyor.Bir oyun alanı olan bu dünyada bize yazılmış bir oyunu oynuyoruz;sevilerek,üzülerek,acı çekerek ve mutlu olarak.Her filmdeki-ya da hayatta-kötü karakterler hayatımızı karartıyor.Bizde sağlam ve güçlü olabilmek,o kötü oyunculara direnebilmek için bazı kalpler kırmak ve ya hatalar yapmak zorunda kalıyoruz.Şimdi söyleyin bana suçlu olan kim?Bizi her şekilde hayattn yıldırmaya çalışan,kan kusturtan ya da canımızdan can koparmayan çalışan o kötü karakterler mi?yoksa hayatta kalabilmek için mücadele veren ama hatalar yapan baş rol oyuncusu mu? Söyleyin suçlu kim???

    YanıtlaSil

Buraya Kadar İnebilenlerin Kahvaltısı

Buraya Kadar İnebilenlerin Kahvaltısı