"Noktaları ileriye bakıp birleştiremezsiniz!"
Hayatın bir döneminde, genellikle uçlarda olduğunuz bir döneminde, ya çok mutlu yani ya da dibe vurmuş olduğunuzda geriye dönüp noktaları birleştirmeye çalışırsınız. Aslında boşa çıkar bütün çabanız, çünkü noktaların değerlendirmesini yaparken kendinizi kaybetmektesinizdir. Hangi uçta konumlandığınıza göre değişmekle beraber dersiniz ki: "Ne malmışım lan, paralamışım kendimi boş yere!" ya da şunlar süzülür aklınızdan: "Şu andan daha kötü olmadı hiçbir şey, olamaz!"
"Noktaları ileriye bakıp göremezsiniz!"
Ne yaşayacağınızın garantisi yoktur. Sizi daha neyin yerlerde sürükleyeceğinden, neyle öleceğinizden haberiniz yoktur. Yalnız bir kez öldünüz mü, sanırsınız ki yaşayan zombiler değilsiniz, bir daha ölemezsiniz.
Peki ya ölmezseniz?!
Daha beteri mümkün.
Umutlarınızı kaybedebilirsiniz mesela. Noktalarınız birleşmediğinde ve bilmem kaç noktadır öldüğünüzü gördüğünüzde...
Zaten bir süredir yoktur gözleriniz. Göz çukurlarınız göz yerine damla damla kan ihtiva ederken etrafı göremezsiniz.
Nicedir ruhunuz ve benliğiniz ezilmektedir her noktada ayaklar altında.
Ama daha kötüsü kana bulanmış ama aslında bir zamanlar tertemiz olan kanatlarınız çalınmıştır. Gözleriniz yokken ve umudunuzu kaybetmişken kanatlarınızı aradığınızda bedeniniz de ezilir o ayakların ağırlığında.
Susar yorgun kanlı suratınız.
Melek, elinizde ölür.
Çığlık atamazsınız, kan çukurlarınızla ağlayamazsınız.
"Noktaları...
birleştiremezsiniz."
Olmayan gözlerinizle geleceği göremeyeceğinizden geçmişteki noktaları neyle birleştireceğinizi de bilemezsiniz. Ölebilirsiniz. Lakin zaten yaşayan zombilersiniz.
Melektiniz.
Kanatlarınızı kaybettiniz.
"Noktalar..
Onları göremezsiniz."
Noktalar? Nerde lan bunlar?!
Hayatın bir döneminde, genellikle uçlarda olduğunuz bir döneminde, ya çok mutlu yani ya da dibe vurmuş olduğunuzda geriye dönüp noktaları birleştirmeye çalışırsınız. Aslında boşa çıkar bütün çabanız, çünkü noktaların değerlendirmesini yaparken kendinizi kaybetmektesinizdir. Hangi uçta konumlandığınıza göre değişmekle beraber dersiniz ki: "Ne malmışım lan, paralamışım kendimi boş yere!" ya da şunlar süzülür aklınızdan: "Şu andan daha kötü olmadı hiçbir şey, olamaz!"
"Noktaları ileriye bakıp göremezsiniz!"
Ne yaşayacağınızın garantisi yoktur. Sizi daha neyin yerlerde sürükleyeceğinden, neyle öleceğinizden haberiniz yoktur. Yalnız bir kez öldünüz mü, sanırsınız ki yaşayan zombiler değilsiniz, bir daha ölemezsiniz.
Peki ya ölmezseniz?!
Daha beteri mümkün.
Umutlarınızı kaybedebilirsiniz mesela. Noktalarınız birleşmediğinde ve bilmem kaç noktadır öldüğünüzü gördüğünüzde...
Zaten bir süredir yoktur gözleriniz. Göz çukurlarınız göz yerine damla damla kan ihtiva ederken etrafı göremezsiniz.
Nicedir ruhunuz ve benliğiniz ezilmektedir her noktada ayaklar altında.
Ama daha kötüsü kana bulanmış ama aslında bir zamanlar tertemiz olan kanatlarınız çalınmıştır. Gözleriniz yokken ve umudunuzu kaybetmişken kanatlarınızı aradığınızda bedeniniz de ezilir o ayakların ağırlığında.
Susar yorgun kanlı suratınız.
Melek, elinizde ölür.
Çığlık atamazsınız, kan çukurlarınızla ağlayamazsınız.
"Noktaları...
birleştiremezsiniz."
Olmayan gözlerinizle geleceği göremeyeceğinizden geçmişteki noktaları neyle birleştireceğinizi de bilemezsiniz. Ölebilirsiniz. Lakin zaten yaşayan zombilersiniz.
Melektiniz.
Kanatlarınızı kaybettiniz.
"Noktalar..
Onları göremezsiniz."
Noktalar? Nerde lan bunlar?!
bir şey bulmaya çalıştığım için mi yoksa gözüme çarptığı için mi anlamıyorum ama yorum ve eleştiri yapmamız benim bu blogta en çok istediğim şeylerden birisi,
YanıtlaSilkimse kimseyi değiştirme cüretini kendinde bulmamalı. evet. ama eleştiri yapmak ayrı bir durum. olumlu olur olumsuz olur farketmez. sadece size göre yanlışların yazılması gerek. hepimiz "aptallığın sınır tanımadığı yerlerde kuruşun kalemle gülen surat çizmek yerine 'ali ata bakmadığı için hamile kaldı" yazabilenleriz. (bkz: retribution in faith)
neyse ;
"Ne yaşayacağınızın garantisi yoktur. Sizi daha neyin yerlerde sürükleyeceğinden, neyle öleceğinizden haberiniz yoktur. Yalnız bir kez öldünüz mü, sanırsınız ki yaşayan zombiler değilsiniz, bir daha ölemezsiniz.
Peki ya ölmezseniz?!"
biraz gereksiz olmamış mı? sanki birisi kafana silah dayamış bunu yazman için, yazmasanda olurdu? "...öldünüz mü, sanırsınız ki yaşayan zombiler değilsiniz, bir daha ölmezsiniz. peki ya ölmezsiniz." belki de başka şeyler anlatmak istedin ama ben salak olduğum için anlayamadım, o yüzden çok bilmişlik yapıp salak salak konuşmam yerine eğer yanlış anladıysam şimdiden özür diliyorum.
dışında yazının karamsarlığı bana başka şeyler hatırlattı, ama sana bunu söylemek isterim ki kanatlarını aldıklarına inanırsan daha kötü duruma düşersin. söyleyeceğin şey bir cennetin kapılarının önünce geçip inatla "BANA KANATLARIMI GERİ VERİN!!!" demek olsun.(bkz: serj) (bkz: hasar) (bkz: tool) (bkz: tool - apc brotherhood)
ha birde noktaların aq kelimelere bir şey olmasın.
saygılar,sevgiler.
Sana şimdi kendine smileylerden smiley beğen derdim de neyse ki burada kendilerini aktaramıyorum. :p
YanıtlaSilNeyse şakayı bir yana bırakmak gerekirse, benim yazmak istediğim çooook çoook farklı bir şeydi. Olmadı, yapamadım, böhühühü...
Bulduğun yer konusunda hiç kafa patlatmamıştım, şu anda da almadı kafam. Amma ve lakin yazıda çok daha büyük bir mantık hatası var ki orayı kendime saklıyorum. Düzeltmicem. (Kafama silah dayanma meselesini de düşündüm de, silah olmasa da birtakım zorlamalarım vardı elbet. Ağlamamı böyle aptal bir yazıyla durdurmak gibi...)
Yazdığım en bok yazılar arasına girme başarısı gösterdi nan, "brava" bana. veheee