1.1.09

yeniyılyeniyıl

- sus, yalvarırım sus.
- susmam ki, anlatmam lazım. bitirdin, sünger gibi emdin ne varsa... gücüm bitti, öğrenemiyorum. kaybediyorum eminim.
- sus. lütfen. tamam, lütfen anlatma daha.
- bitiremem ki susmalarımla. ağladıkça cümlelerimin öznesi yüklemi daha bir perçinliyor kendimi yalanlarıma. izin vermiyosun, bitmiyor dedim. bitmiyor işte.
- benim de gücüm yok. sus...
- bütün işte tüm yalanların, objen yoksa eğer, "sus!". ama benim var. sen... susmıycam, susamam. kendimi kendimden bu kadar uzaklaştıramam. konuş de bana. bağır. ama bana kendimi son kez bağrıma basabilmem için sebepler sırala.
- sus...

10... 9... 8... 7... 7... 7... 7...

takvim yapraklarını tek tek koparıp çöpe atma öncesi sinirimi boşaltıyorum kendimce. unutucam, kimi kendini silip beni teimzleyecek, kimi benden zararlı tasvirlerini ya da belirsiz tavizlerini ırayacak.

etimdeler, kanımdalar... kendimde değilim... onlar da değiller.

7... 6... 5... 4...

kendimle yüzleşirken eksikliklerimi tek tek yüzüme vurup diğer insanlara gücümü enjekte etmeye çalışıyorum, doğru. ama istemiyorum ben. seviyorum diyorum, bak ağlıyorum. ama iste diye değil diyemiyorum. algımda sikicilikten ya da beynimin vajinalleşmesinden anlam veremem. ama istemediğimi söyledikçe acıtıyorum kendimi, acındırıyorum. öyle hissettiklerini de biliyorum, reflekte edemiyorum etimi, budumu. felcim ben, zihnen felç beynim.

satır aralarımdan kopup gelen kimsesiz küllerimi yakıp giden çocuk ardımdan küfrediyor, başımı eğiyorum, siktir lan diyemiyorum. en basidinden ağzına sıçaıyorum veledin. yatağa bağlı, serumla yaşıyor dimağım. susuz, nasıl renjide edebileceğinin farkında olan ama bilincine dokunamayan bir hemşire gibi. sert ama kibar, "konuşmayın, uyuyun rahatlıyacaksınız..."

3... 3... 3...

365 gün geçti. grafiği klimakstan zemini öpen bir eğriye tekabül 365 gün.

kaybettim, onu, annemi, topumu, kimliğimi, saygımı vs...

vesairesi kadar özne bi yazı yazdım işte. kime, neye, neden bilmiyorum. susmuyorum. susturamıyorum, kimliğim nerde anne? beden var bugün topumu götürebilir miyim?

2...1...

- yalvarırım sus...

0...

- bana susmayı sen öğrettin. amacımı, amacıma yalan söylemeyi, uzamayı, uzaklaşmayı, spiral ne demek sorgulamayı, içmeyi, susmayı... tüm bilinçsiz bilinmezleri sen öğrettin bana.
- sus, lütfen konuşma...
- serj, bana susmayı sen öğrettin. övünüyor musun?
- sus...

herkesin yeni yılı kutlu olsun. sen hariç.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Buraya Kadar İnebilenlerin Kahvaltısı

Buraya Kadar İnebilenlerin Kahvaltısı